Saga og hugtök:
Nákvæm merking hugtaksins vinnsla hefur þróast á síðustu einni og hálfri öld eftir því sem tækninni hefur fleygt fram.Á 18. öld þýddi orðið vélstjóri einfaldlega sá sem smíðaði eða gerði við vélar.Vinna þessa einstaklings var að mestu unnin í höndunum, með aðferðum eins og útskurði á tré og handsmíði og handfíling á málmi.Á þeim tíma myndu þúsundþjalasmiðir og smiðir nýrra tegunda véla (sem þýðir meira og minna vélar hvers konar), eins og James Watt eða John Wilkinson, passa við skilgreininguna.Nafnorðið vélaverkfæri og sögnin að véla (vélað, vinnsla) voru ekki enn til.
Um miðja 20. öld voru síðarnefndu orðin sköpuð þar sem hugtökin sem þau lýstu þróuðust yfir í útbreidda tilveru.Þess vegna, á vélaöldinni, vísaði vinnsla til (það sem við gætum í dag kallað) „hefðbundin“ vinnsluferla, svo sem snúning, borun, borun, mölun, braut, sagun, mótun, heflun, röndun og tapping.Í þessum „hefðbundnu“ eða „hefðbundnu“ vinnsluferlum eru vélar, svo sem rennibekkir, fræsar, borvélar eða annað, notaðar með beittum skurðarverkfærum til að fjarlægja efni til að ná æskilegri rúmfræði.
Frá tilkomu nýrrar tækni á tímum síðari heimsstyrjaldarinnar, eins og rafhleðsluvinnslu, rafefnafræðileg vinnsla, rafeindageislavinnsla, ljósefnavinnsla og úthljóðsvinnsla, er hægt að nota afturheitið „hefðbundin vinnsla“ til að aðgreina þessa klassísku tækni frá þeim nýrri.Í núverandi notkun felur hugtakið „vinnsla“ án hæfis venjulega til hefðbundinna vinnsluferla.
Á áratugum 2000 og 2010, þegar aukefnaframleiðsla (AM) þróaðist út fyrir fyrri rannsóknarstofu og hraða frumgerð samhengi og byrjaði að verða algengt á öllum stigum framleiðslu, varð hugtakið frádráttarframleiðsla algengt afturnefni í rökréttri andstæðu við AM, sem nær í meginatriðum yfir. allir flutningsferli sem áður féllu undir hugtakið vinnsla.Hugtökin tvö eru í raun samheiti, þó að langreynd notkun hugtaksins vinnsla haldi áfram.Þetta er sambærilegt við þá hugmynd að sögnin snertitilfinning hafi þróast vegna fjölgunar leiða til að hafa samband við einhvern (síma, tölvupóst, spjall, SMS og svo framvegis) en hafi ekki alveg komið í stað fyrri hugtaka eins og hringja, tala við, eða skrifa til.
Vinnsluaðgerðir:
Þrír helstu vinnsluferlar eru flokkaðir sem snúningur, borun og fræsing.Önnur aðgerðir sem falla undir ýmsa flokka eru mótun, heflun, borun, brot og sagun.
Beygjuaðgerðir eru aðgerðir sem snúa vinnustykkinu sem aðalaðferðin til að færa málm á móti skurðarverkfærinu.Rennibekkir eru helsta vélbúnaðurinn sem notaður er við beygjur.
Mölunaraðgerðir eru aðgerðir þar sem skurðarverkfærið snýst til að koma skurðbrúnunum að vinnslustykkinu.Millivélar eru aðalvélaverkfærin sem notuð eru við mölun.
Borunaraðgerðir eru aðgerðir þar sem göt eru framleidd eða betrumbætt með því að færa snúningsskera með skurðbrúnum í neðri endahlutanum í snertingu við vinnustykkið.Boranir eru fyrst og fremst gerðar í borvélum en stundum á rennibekkjum eða myllum.
Ýmsar aðgerðir eru aðgerðir sem strangt til tekið eru kannski ekki vinnsluaðgerðir að því leyti að þær eru kannski ekki spunaframleiðandi aðgerðir en þessar aðgerðir eru gerðar á dæmigerðum vélbúnaði.Burnishing er dæmi um ýmsa aðgerð.Burnissun framleiðir engin spón en hægt er að framkvæma það í rennibekk, myllu eða borvél.
Óunnið vinnustykki sem þarfnast vinnslu þarf að skera úr efni til að búa til fullunna vöru.Fullunnin vara væri vinnustykki sem uppfyllir forskriftirnar sem settar eru fram fyrir það vinnustykki með verkfræðilegum teikningum eða teikningum.Til dæmis getur verið krafist að vinnustykki hafi ákveðið ytra þvermál.Rennibekkur er vélbúnaður sem hægt er að nota til að búa til þvermálið með því að snúa málmvinnustykki, þannig að skurðarverkfæri geti skorið málm í burtu og búið til slétt, kringlótt yfirborð sem passar við nauðsynlega þvermál og yfirborðsáferð.Hægt er að nota bor til að fjarlægja málm í formi sívalningslaga gats.Önnur verkfæri sem hægt er að nota til að fjarlægja ýmis konar málm eru fræsar, sagir og malavélar.Margar af þessum sömu aðferðum eru notaðar í trésmíði.
Nýlegri, háþróaða vinnslutækni felur í sér nákvæmni CNC vinnslu, rafhleðsluvinnslu (EDM), rafefnafræðileg vinnsla (ECM), leysirskurður eða vatnsþotuskurður til að móta málmvinnustykki.
Sem atvinnurekstur er vinnsla yfirleitt framkvæmd í vélaverkstæði, sem samanstendur af einu eða fleiri vinnuherbergjum sem innihalda helstu vélar.Þó að vélaverkstæði geti verið sjálfstæð starfsemi, halda mörg fyrirtæki uppi innri vélaverkstæði sem styðja við sérhæfðar þarfir fyrirtækisins.
Vinnsla krefst athygli á mörgum smáatriðum til að vinnustykki uppfylli forskriftirnar sem settar eru fram í verkfræðiteikningum eða teikningum.Fyrir utan augljós vandamál sem tengjast réttum málum, er vandamálið við að ná réttri frágang eða yfirborðssléttleika á vinnustykkinu.Óæðri frágangur sem finnst á véluðu yfirborði vinnustykkis getur stafað af rangri klemmu, sljóu verkfæri eða óviðeigandi framsetningu verkfæris.Oft er þessi lélegi yfirborðsáferð, þekktur sem þvaður, áberandi af bylgjaðri eða óreglulegri áferð og útliti öldu á véluðu yfirborði vinnustykkisins.
Yfirlit yfir vinnslutækni:
Vinnsla er hvaða ferli sem er þar sem skurðarverkfæri er notað til að fjarlægja litla flís af efni úr vinnustykkinu (vinnustykkið er oft kallað „verkið“).Til að framkvæma aðgerðina þarf hlutfallsleg hreyfing á milli verkfærsins og verksins.Þessi hlutfallsleg hreyfing er náð í flestum vinnsluaðgerðum með frumhreyfingu, sem kallast „skurðarhraði“ og aukahreyfingu sem kallast „fæða“.Lögun tólsins og kemst inn í vinnuflötinn, ásamt þessum hreyfingum, framleiðir æskilega lögun vinnufletsins sem myndast.
Welcome to inquiry us if you having any need for cnc machining service. Contact information: sales02@senzeprecision.com
Pósttími: Des-07-2021